-
1 umysł
сущ.• дух• душа• интеллект• разум• ум* * *ум, разумintencja, premedytacja, zamiar, zamysł умысел* * *umy|sł♂, Р. \umysłsłu 1. ум, разум;bystry \umysł живой ум; chory na \umysłśle сумасшедший, не в своём уме; płodny (twórczy) \umysł творческий ум;
2. сознание ň; состояние духа;przytomność \umysłsłu а) полное сознание, вменяемость;
б) самообладание, присутствие духа; сообразительность+1. rozum, intelekt
* * *м, P umysłu1) ум, ра́зумbystry umysł — живо́й ум
chory na umyśle — сумасше́дший, не в своём уме́
2) созна́ние n; состоя́ние ду́хаprzytomność umysłu — 1) по́лное созна́ние, вменя́емость; 2) самооблада́ние, прису́тствие ду́ха; сообрази́тельность
Syn:
См. также в других словарях:
rozum — m IV, D. u, Ms. rozummie; lm M. y, D. ów 1. «władza poznawcza umysłu ludzkiego, zdolność myślenia, poznawania, wykrywania związków zależności między postrzeganymi rzeczami, zjawiskami i formułowania sądów, orzekania o tych zjawiskach i… … Słownik języka polskiego
zdrowy — a. zdrów (tylko w funkcji orzecznika w zn. 1) zdrowywi, zdrowywszy 1. «odznaczający się zdrowiem; świadczący o czyimś zdrowiu» Zdrowy wygląd. Zdrowa cera. Po kuracji czuł się zdrowszy. ◊ Bądź, bywaj zdrów «zwrot pożegnalny» ◊ Cały i zdrowy «o… … Słownik języka polskiego
